Polska Macierz Szkolna w Nowej Południowej Walii powstała w 1956 roku jako organizacja oświatowa, powołana do popierania wszelkich działań związanych ze szkolnictwem polonijnym na terenie Nowej Południowej Walii. Założyli ją:
general J.Kleeberg,
ambasador A.Poninski,
profesor J.Goebel,
inzynier B.Kowalski,
mecenas A.Iwczenko oraz redaktor J.Dunin-Karwicki,
czyli grupa ludzi nie związanych bezpośrednio ze szkolnictwem lecz wszechstronnie wykształcona, której na sercu leżała przyszłość polskiego pokolenia. Celem Polskiej Macierzy Szkolnej było utrwalanie wsród młodego pokolenia przywiązania do polskości, szerzenie znajomości polskiej kultury i tradycji, organizowanie polskich szkół sobotnich dla dzieci i młodzieży oraz prowadzenie kolonii letnich. Kolonie byly prowadzone przez nauczycieli i rodziców w różnych miejscach, miedzy innymi na terenie Domu Dziecka w Marayong. Warto tez wspomnieć, że Macierz przyczyniła sie do powstania Polskiego Ośrodka Młodzieżowego na Bielanach.
Członkowie Macierzy na czele z Harcmistrzem Witoldem Szupryczyńskim jednogłośnie poparli idee założenia Bielan i konsekwentnie na zebraniu w dniu 12 listopada 1967 roku Zarząd Polskiej Macierzy Szkolnej uchwalił przekazanie 2200 funtów na zakup ziemi nad rzeką Colo. Inne zainteresowane ogranizacje nie miały w tym czasie większych funduszy, więc danina Macierzy znacznie przyczyniłla się do powstania ośrodka rekreacyjnego „Bielany”.
W nastepnych latach Macierz przekazywala 25% corocznych danin na potrzeby Bielan. Oczywiście głównym i nadrzędnym celem Macierzy była i jest opieka nad sobotnimi szkołami polskimi, budowanie współpracy miedzy nimi, pomoc nauczycielom, organizowanie spotkań dydaktycznych, wspólne imprezy, utrzymywanie kontaktów z Polską Macierza Szkolną w Londynie oraz wiele innych działań mających na celu szerzenie oświaty wsród najmłodszej Polonii australijskiej.
Przez prawie 50 lat swojej działalności Macierz skupiała w swych kręgach nauczycieli, rodziców, pracowników oświatowych, ludzi związanych lub nie związanych z oświatą, ludzi pragnących pomóc w utrzymaniu polskości. Wszystkie te osoby pracowały społecznie z wielkim oddaniem dla najmłodszego pokolenia. Należy podkreślić, że dużą rolę odegrali także Polscy Księża, którzy wychowywali kolejne pokolenia w duchu wiary i zaszczepiali w nich piękne polskie tradycje katolickie. Lokalizacje i liczba szkół zmieniały się zgodnie z potrzebami Polonii.

CHWILA OBECNA …

Od 1996 Polska Macierz Szkolna jest organizacją niedochodową, ukonstytuowaną przez stanowy wydział Department of Fair Trading, a jej oficjalna pełna nazwa brzmi: Polish Educational Society in NSW Inc. Macierz nigdy nie miała swojego stałego biura, tym niemniej Dom Polski w Ashfield pełnił funkcję centralnej siedziby Macierzy oraz szkoły podstawowej i gimnazjalnej w początkach ich dzialalności. Zebrania nauczycieli i Zarządu odbywały sie najczęściej w Domu Polskim w Ashfield lub w innych Klubach Polskich w Sydney lub poza Sydney. Na terenie Sydney istnieje obecnie 6 polskich szkól sobotnich: w Ashfield, Bankstown, Casula, Marayong, Minto i North Ryde(Macquarie). Do szkól uczęszcza około 200 uczniów. Macierz wspólpracuje też z dwoma szkołami, które nie są zrzeszone w Macierzy i znajdują się poza metropolią sydnejską – Newcastle i Wollongong.

Dzialalnosc Macierzy jest obecnie ścisle związana z wymaganiami stanowego Wydziału Oświaty (NSW Department of Education and Training, oraz NSW Community Languages Schools – wydziału współpracującego ze szkołami etnicznymi www.det.nsw.edu.au/eas/commlang/about/about.htm.
Macierz jest członkiem Federacji Szkół Etnicznych w Nowej Południowej Walii (NSW Federation of Community Language Schools Inc).
Macierz należy także do Rady Naczelnej Polonii Australijskiej i Nowozelandzkiej //www.polish.org.au/
Ponieważ Macierz nie ma żadnych dochodów, a jej działalność finansowa opiera sie wyłącznie na donacjach, Macierz corocznie wystepuje z prośbami o pomoc finansową do różnych organizacji. Zarząd w ramach swoich możliwości organizuje fundusze na przeprowadzanie wymaganych projektów lub zakup niezbędnych pomocy naukowych lub sprzętu.
Niektóre projekty i zadania Macierzy są w pewnym stopniu dofinansowywane przez Wydział Oświaty (np. opracowywanie programów nauczania, podręczników), natomiast zakupy niezbędne dla szkół zależą od hojności innych polskich lub australijskich organizacji oraz funduszów specjalnych np.
Blum Foundation,
www.anz.com/documents/au/aboutanz/20021230BlumProject.pdf.